Giganci Nauki

https://gigancinauki.pl/gn/biogramy/83092,Jarzebowski-Tadeusz.html
29.03.2024, 15:00

Jarzębowski Tadeusz

JARZĘBOWSKI Tadeusz (29 X 1927, Kołomyja – 15 X 2005, Wrocław), astronom. Syn Jana i Bronisławy z domu Kazimierowicz.

Studiował astronomię na Uniw. Wrocławskim, gdzie magisterium uzyskał w 1951, a w 1960 obronił doktorat na podstawie rozprawy dotyczącej obserwacji fotoelektrycznych gwiazd magnetycznych. W 1968 został docentem tej uczelni. W latach 1984–87 piastował funkcję kierownika jej Instytutu Astronomicznego. Od 1988 aż do przejścia na emeryturę w 1997 wykładał w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku. Był członkiem Polskiego Tow. Astronomicznego i Międzynarodowej Unii Astronomicznej.

Był pionierem fotometrii fotoelektrycznej gwiazd w Polsce odpowiedzialnym za uruchomienie fotometru fotoelektrycznego przy refraktorze Repsolda w Obserwatorium Astronomicznym Uniw. Wrocławskiego. Za pomocą tego instrumentu odkrył zmienność blasku gwiazd magnetycznych zgodną ze zmianami ich pola magnetycznego.

Napisał podręcznik dla szkół średnich Elementy astronomii, który doczekał się siedmiu wydań. Pisał artykuły do „Delty”, „Postępów Astronomii” i „Uranii”. Za popularyzację wiedzy o Wszechświecie został w 2003 uhonorowany Medalem im. Profesora Włodzimierza Zonna.

Jego pasją były podróże, zwiedził niemal cały świat. Uwielbiał też wycieczki rowerowe, na rowerze pokonał w sumie 14 tys. kilometrów.

 

J. Mergentaler: Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii, [w:] Uniwersytet Wrocławski w latach 1945–1970. Księga jubileuszowa, red. W. Floryan, Wrocław [etc.] 1970, s. 151–190; T. Jarzębowski: Powojenne lata wrocławskiej astronomii, [w:] Astronomem być... Świadectwa życia i pracy astronomów polskich, red. A. Woszczyk, Toruń 2007, s. 42–51; M. Kożuchowska: Tadeusz Jarzębowski, 1927–2005, [w:] Sylwetki astronomów polskich XX w., red. A. Woszczyk, Toruń 2008, s. 68–72.

Magda Siuda-Bochenek

Opcje strony