Giganci Nauki

https://gigancinauki.pl/gn/biogramy/83837,Woloszczak-Eustachy.html
28.03.2024, 18:03

Wołoszczak Eustachy

WOŁOSZCZAK Eustachy (1 X 1835, Jaworów 10 VII 1918, Wiedeń), geobotanik, badacz flory Austrii, Węgier i Galicji. Urodził się w rodzinie mieszczańskiej pochodzenia ukraińskiego.

W 185658 uczęszczał do szkoły chirurgów we Lwowie, w 185862 studiował prawo na uniwersytecie w Budapeszcie, gdzie się doktoryzował, w 186368 studiował medycynę oraz nauki przyrodnicze na uniwersytecie w Wiedniu. W 186873 odbył naukowe wycieczki botaniczne po Austrii, Niemczech, Szwajcarii i Włoszech. W 1873 doktoryzował się z botaniki w Wiedniu. W 187384 był asystentem Ogrodu Botanicznego w Wiedniu i równocześnie nauczycielem m.in. botaniki i gleboznawstwa w szkole ogrodniczej. W 1884 został powołany na docenta botaniki Szkoły Politechnicznej we Lwowie, od 1890 także zoologii. W 1891 został mianowany profesorem botaniki, zoologii, towaroznawstwa. W wyniku licznych wypraw botanicznych podejmowanych w latach 90. ustalił i uzasadnił granicę geobotaniczną między Karpatami Zachodnimi a Wschodnimi na Przełęczy Łupkowskiej oddzielającej Beskid Niski od Bieszczadów. Przy Szkole Politechnicznej we Lwowie założył ogród botaniczny i muzeum przyrodnicze z kolekcją dendrologiczną. Opisał kilka nowych gatunków roślin, prowadził badania nad rodzajem wierzba (Salix). Opublikował ok. 40 prac, m.in. w czasopismach „Sprawozdania Komisji Fizjograficznej AU”, „Kosmos”, w tym liczne prace na temat flory Karpat. Wraz z A. Rehmanem był inicjatorem zielnika flory polskiej (18931901). Był członkiem m.in. Komisji Fizjograficznej AU, Tow. im. Szewczenki we Lwowie. Odznaczony austriackim Orderem Żelaznej Korony. Zbiory zielnikowe ofiarował AU w Krakowie, częściowo także Muzeum Przyrodniczemu w Wiedniu i Muzeum Tow. im. Szewczenki we Lwowie. We Lwowie pozostawał do 1908. Po przejściu na emeryturę przeniósł się do Wiednia.

SBP (S.M. Brzozowski).

P. Köhler: Botanika w Towarzystwie Naukowym Krakowskim, Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Umiejętności (18151952), Kraków 2002; tegoż: Bibliografia botaniki w Towarzystwie Naukowym Krakowskim, Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Umiejętności (181819522000), Kraków 2004; N. Melnyk: Dr. Ostap Voloscak jak poslidnik karpatskoj flory, „Zbirnik Fizjograficznoj Komisji”, IV–V, Lviv 1932; W. Szafer: Wspomnienia przyrodnika: moi profesorowie moi koledzy moi uczniowie, Wrocław 1973.

Beata Wysokińska

Opcje strony