Śliwczyński Andrzej
ŚLIWCZYŃSKI Andrzej (16 VI 1938, Lwów – 11 XI 1995, Szczecin), konstruktor statków. Syn Józefa, urzędnika szkolnego, i Ewy z domu Paraszczak, nauczycielki.
Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Władysława IV w Warszawie (1956) i wydział budowy okrętów Politechniki Gdańskiej (1961), uzyskując dyplom magistra inżyniera mechanika z wyróżnieniem.
Związał się do końca życia ze Stocznią Szczecińską. Będąc generalnym projektantem jej Biura Konstrukcyjnego, przez pół roku zapoznawał się z pracą włoskich stoczni jako stypendysta rządu włoskiego (1969/70). Następnie budował statki różnych typów jako konstruktor prowadzący, m.in. dla Meksyku i ZSRR. Pierwszym samodzielnym projektem Ś. był masowiec typu „Powstaniec Śląski” o nośności 32 tys. t, o nowoczesnej konstrukcji kadłuba i korzystnej charakterystyce eksploatacyjnej, docenionej przez armatorów zagranicznych (po trzy zostały zbudowane dla Portugalii, CSRS i ZSRR, jeden dla Wielkiej Brytanii, w 1970–75). W 1977–83 powstała wg projektu Ś. nowa seria masowców oznaczonych B-517, B-537, B-542 (15 statków, z tego 2 dla Finlandii, 1 dla Panamy), a w 1979–86 seria promów pasażersko-samochodowych typu B-492 dla ZSRR (w tym w 1980 prom olimpijski „Georg Ots”, na trasę Tallin–Helsinki, za który Ś. został nagrodzony laurem przez Polski Komitet Olimpijski). W latach 90. Ś. projektował takież promy dla Indii (w związku z tym był współautorem opatentowanego w tym kraju rozwiązania konstrukcji kadłuba, nr 149423).
Równolegle był w 1975–80 starszym wykładowcą w Inst. Okrętowym Politechniki Szczecińskiej. Ś. był wielokrotnie nagradzany i odznaczany m.in., Srebrnym (1971) i Złotym (1980) Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1987), kilku resortowymi nagrodami zespołowymi. Zmarł niespodziewanie na stwardnienie zanikowe boczne (zanik mięśni o nieznanej przyczynie); choroba ta zmusiła Ś. do przejścia na rentę inwalidzką 17 XI 1995.
SBTP (Z. Neumann).
Bolesław Orłowski