Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Domaszewicz Aleksander

DOMASZEWICZ Aleksander (15 VIII 1846, Pacunele, powiat szawelski – 20 IX 1906, Lwów), budowniczy kolei. Syn Aleksandra, ziemianina, i Konstancji z Dowborów.

Kształcił się na tajnych kompletach w okolicznych dworach szlacheckich, potem w gimnazjum w Kiejdanach. Jako uczeń VII klasy wziął udział w powstaniu styczniowym już od początku 1863, walczył w oddziałach księdza Antoniego Mackiewicza na Litwie, w starciu pod Gojżewką został ciężko ranny. W III 1864 przez Prusy udał się na emigrację. Pracował jako robotnik w Szwajcarii, następnie skończył Szkołę Wyższą Polską w Paryżu, w 1870, podczas oblężenia miasta przez wojska pruskie, służył w Gwardii Narodowej. W 1871–74 odbył studia w École des Ponts et Chaussées, które ukończył z dyplomem inżyniera dróg i mostów. Pracował przy budowie kolei we Francji, Belgii, Hiszpanii, Grecji i Serbii, gdzie m.in. zaprojektował linię Belgrad–Nisz. W 1884 osiadł na stałe w Galicji, gdzie w Snopkowie k. Lwowa założył cegielnię z nieznanymi tam wcześniej piecami kręgowymi, a w Stryju wytwórnię dachówek i sztucznego kamienia. Zdobył medal na Wystawie Przemysłu Budowlanego we Lwowie (1892). Brał udział w pracach Polskiego Tow. Politechnicznego we Lwowie. Przyjaźnił się z W. Mickiewiczem, synem wieszcza.

 

PSB (M. Tyrowicz).

B. Orłowski: Polacy w paryskiej École des Ponts et Chaussées w XIX wieku, [w:] Inżynierowie polscy w XIX i XX wieku, t. 3 Kształcenie i osiagnięcia, Polskie Towarzystwo Historii Techniki, Warszawa 1994; „Bulletin de l’Association Admirale des Ingénieurs, Ancien Eleves de l’École des Ponts et Chaussées de France” Juillet 1888, no 7; Archive de l’École Nationale des Ponts et Chaussées: Registre matricule No 1 des Eléves Externes […] de 1851 a 1879.

Bolesław Orłowski

Opcje strony

do góry