Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Hołyński Stanisław

HOŁYŃSKI Stanisław (8 IV 1880, Mohylew nad Dnieprem – 19 V 1937, Bydgoszcz), chemik, współtwórca przemysłowej metody otrzymywania chloropikryny. Syn Wincentego, ziemianina, i Klaudii z domu Łepkowskiej.

H. po ukończeniu gimnazjum w Niżnym Nowgorodzie podjął studia na wydziale fizyczno-matematycznym uniwersytetu w Moskwie, które ukończył w 1915. Już w 1912 został młodszym asystentem, a w 1913 starszym asystentem w Katedrze Chemii Nieorganicznej Akad. Rolniczej Pietrowsko-Razumowskiej. W 1919 przeniósł się do rodziny do Mohylewa, gdzie objął kierownictwo Katedry Chemii Analitycznej w Państwowym Inst. Pedagogicznym. Został również powołany na stanowisko kierownika polskiego Gimnazjum im. M. Curie-Skłodowskiej, a po jego likwidacji prowadził zajęcia w nowo powołanej szkole polskiej.

W 1922 został aresztowany i przewieziony do Moskwy. Po około półrocznym pobycie w więzieniu powrócił do nauczania w Akad. Pietrowsko-Razumowskiej, gdzie objął Katedrę Chemii Nieorganicznej. W 1924 przybył do Warszawy. Został zatrudniony jako kierownik pododdziału chemii analitycznej w Państwowym Inst. Naukowym Gospodarstwa Wiejskiego w Bydgoszczy. Od 1933 pełnił funkcję kierownika bydgoskiej Stacji Meteorologicznej.

H. był autorem 10 publikacji dotyczących zagadnień chemii rolniczej. Opublikował też referat Metoda badania nasion polskich, wygłoszony na XIV Zjeździe Lekarzy i Przyrodników (Poznań 1933).

W 1905–06 opracował metodę otrzymywania arsenianu sodu dla celów medycznych oraz piroantymonianu potasu dla analityki. W 1915–16 współpracował przy tworzeniu metody przemysłowego otrzymywania chloropikryny. W Bydgoszczy prowadził badania właściwości roślin oleistych w Polsce.

 

SBTP (J. Kutta).

Bydgoski słownik biograficzny, t. 1, red. J. Kutta, Bydgoszcz 1994; Ś.p. Stanisław Hołyński, „Przegląd Bydgoski” 1937, nr 2.

Marcin Dolecki

Opcje strony

do góry