Krzywobłocki (Krzywobłocki-Leliwa) Zbigniew
KRZYWOBŁOCKI (Krzywobłocki-Leliwa) Zbigniew Maria (29 VII 1904, Lwów – 12 XII 1978, East Lansing, Michigan, USA), inżynier lotnictwa, profesor aeronautyki i kosmonautyki. Syn Benedykta i Stanisławy z domu Zimmer.
W 1936 uzyskał dyplom inżyniera na Politechnice Lwowskiej. W 1928–33 był asystentem w Katedrze Geometrii Wykreślnej i Grafiki Politechniki Lwowskiej, w 1928–36 prowadził wykłady dla pilotów z lotniska wojskowego w Skniłowie k. Lwowa. W 1934–36 pracował w Inst. Techniki Szybownictwa na Politechnice Lwowskiej, gdzie zajmował się badaniami nad zastosowaniem rakiet prochowych do napędu motoszybowców. W 1936–37 pracował w biurze projektowym Lubelskiej Wytwórni Samolotów, a od 1937 do wybuchu wojny był zatrudniony w Państwowych Zakładach Lotniczych w Warszawie. Po kampanii wrześniowej znalazł się we Francji, gdzie również pracował w przemyśle lotniczym. Po upadku Francji dostał się do Wielkiej Brytanii, a stamtąd został wysłany do Kanady. Od 1941 był zatrudniony w oddziale lotniczym Canadian Car and Foundry Co. Ltd. w Fort William (prowincja Ontario). W 1942 pracował w Noorduyn Aircraft Ltd. w Montrealu. Stamtąd trafił do Polytechnic Institute of Brooklyn w Nowym Jorku, gdzie w 1943 uzyskał magisterium na kierunku inżynierii lotniczej. Rok później doktoryzował się tam w tej samej specjalności. Studiował również matematykę na Brown University w Providence w stanie Rhode Island, USA (magisterium w 1945) i na Université de Lyon we Francji (doktorat w 1955). W 1946–49 wykładał inżynierię lotniczą na University of Illinois w Urbana-Champaign, a w 1949–60 był tam profesorem dynamiki gazów. W 1958–60 na zlecenie armii dokonał obliczenia trajektorii ewentualnego lotu na Marsa. Od 1960 piastował stanowisko profesora na University of Michigan w Ann Arbor, gdzie pracował na potrzeby amerykańskiego programu kosmicznego. Był autorem przeszło 200 prac naukowych, w tym kilku ważnych monografii, m.in. Bergman's Linear Integral Operator Method in the Theory of Compressible Fluid Flow (Wiedeń: Springer Verlag 1960), A Study of Special Interplanetary Flight Problems (Fort Belvoir: Defence Technical Information Center, 1959), Determining Air Reactions on Moving Vehicles, vol. I–V (Fort Belvoir: tamże, 1959–60).
K. był członkiem m.in. Royal Aeronautical Society, American Mathematical Society oraz Polish Institute of Arts and Sciences of America.
Who’s Who in Engineering, New York 1964.
A. Glass: Polskie konstrukcje lotnicze: 1893–1939, Warszawa 1976, Road Map to Mars Landing, „Chicago Tribune”, 22 II 1963.
Sławomir Łotysz