Ibjański Wacław
IBJAŃSKI Wacław (20 X 1843, Kowno – 9 XI 1893, Lwów), budowniczy mostów, nowator. Syn Pawła, z rodziny ziemiańskiej.
Był oficerem armii rosyjskiej, wykształconym w petersburskim Korpusie Kadetów. Walczył w powstaniu styczniowym 1863–64 na Żmudzi, dowodząc oddziałem (pseud. „Robak”). Po upadku powstania przebywał w Szwajcarii, gdzie ukończył wydział inżynierii budowlanej Eidgenössische Technische Hochschule w Zurychu (1868). Pracował przy budowie kolei na Węgrzech, a potem w Galicji: linii Stryj–Stanisławów (1875) i Tarnów–Leluchów (1876). Następnie prowadził własne przedsiębiorstwo budowlane. Opracował typ drewnianego kratowego mostu drogowego własnego pomysłu – do 1900 zbudowano w Galicji 14 takich mostów, często krytych dachem, pierwszy w 1878 na Dunajcu w Goczałkowicach (4 przęsła po 36 m rozpiętości); niektóre przetrwały do 1939. I., w spółce z inż. K. Jankowskim, zbudował m.in. także mosty na Sanie pod Jarosławiem (1886, 3 x 35 m), na Prucie pod Śniatyniem (1889, 7 x 30 m). Jako pierwszy w Galicji przedsiębiorca wykonywał stropy betonowe; dokonał też przesklepienia rzeki Pełtwi we Lwowie. W 1880–84 był członkiem rady zarządzającej Tow. Przemysłowego we Lwowie, obejmującego zakłady produkcyjne (m.in. zapałczane i litograficzne) oraz prowadzącego roboty asfaltowe i kamieniarskie.
SBTP (B. Chwaściński); SPPT (B. Chwaściński).
M. Czapski: Mosty drewniane, Warszawa 2001; M. Thullie: Mosty drewniane, Lwów 1895; „Czasopismo Techniczne” 1885 i 1893; „Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim” 1880–84; Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych: Zespół Ochrony Zabytków Techniki Drogowej.
Bolesław Orłowski