Niewiarowski Zygmunt
NIEWIAROWSKI Zygmunt (26 IV 1908, Warszawa – 30 X 1983, tamże), jeden z pionierów przetwórstwa tworzyw sztucznych w Polsce. Syn Leona i Florentyny Izdebskiej.
N. zdał maturę w 1929 w Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym im. E. Rontalera w Warszawie, a następnie podjął studia na wydziale mechanicznym PW, które ukończył w 1935 z dyplomem inżyniera mechanika. Po studiach podjął pracę w Stow. Dozoru Kotłów w Katowicach. W 1937 został kierownikiem ślusarni w wydziale mechanicznym fabryki Lilpop, Rau i Loewenstein w Warszawie. W tymże roku rozpoczął pracę w Państwowych Zakładach Inżynierii w Warszawie, gdzie do wybuchu wojny pracował jako konstruktor samochodowy. W okresie wojny pełnił funkcję kierownika wytwórni artykułów z tworzyw sztucznych. Odtąd N. już do końca życia zajmował się tematyką tworzyw sztucznych. W 1947–58 kierował Wytwórnią Artykułów z Tworzyw Sztucznych „Styren” w Warszawie. W 1959 rozpoczął pracę w Warszawskiej Fabryce Tworzyw Sztucznych, gdzie do 1961 był kierownikiem sekcji konstrukcyjnej. Następnie został zatrudniony w Inst. Tworzyw Sztucznych (późniejszy Inst. Chemii Przemysłowej), gdzie kierował Zakładem Konstrukcyjnym Form Wtryskowych i Oprzyrządowania. W 1973–77 był głównym konstruktorem w Zakładach Technik Przetwórstwa. Od 1977 przebywał na emeryturze.
Do jego najważniejszych osiągnięć należały przede wszystkim liczne konstrukcje układów uplastyczniających wytłaczarek. Pod jego kierunkiem zostało zbudowanych wiele kompletnych linii produkcyjnych wyrobów wytłaczanych, m.in. linia do wytwarzania profili boazeryjnych z twardego PCW, zbudowana i uruchomiona w Inst. Chemii Przemysłowej. Jako specjalista N. współpracował z Zakładem Przetwórstwa Tworzyw Sztucznych w Inst. Technologii Bezwiórowych PW, z wydziałem chemii oraz wydziałem fizyki technicznej tej politechniki, a także z Inst. Techniki Lotniczej WAT.
W 1973 otrzymał nagrodę ministra nauki, szkolnictwa wyższego i techniki.
Był autorem pracy Poradnik mechanika.
SBTP (H. Zawistowski; biogram opracowany m.in. na podstawie informacji rodziny i współpracowników).
Marcin Dolecki