Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Namysłowski Bolesław

NAMYSŁOWSKI Bolesław (7 VI 1882, Zagórz k. Sanoka – 13 VIII 1929, Kraków), botanik, mykolog, heraldyk. Syn inżyniera kolejowego Władysława i Wandy z domu Bandurskiej, brat przyrodni prawnika Władysława Wiktora.

Od 1896 uczęszczał do gimnazjum w Nowym Sączu, gdzie w 1901 zdał maturę. W 1901–05 studiował botanikę w Krakowie na UJ pod kierunkiem E. Godlewskiego starszego, J. Rostafińskiego oraz E. Janczewskiego. W 1905 został demonstratorem, a w 1908 asystentem w Katedrze Anatomii i Fizjologii Roślin UJ. Pomagał profesorowi Janczewskiemu w przygotowaniu monografii rodzaju porzeczka (Ribes). Od 1905 prowadził badania mykologiczne, początkowo nad florą grzybów mikroskopijnych Małopolski. W 1908 uzyskał doktorat na podstawie rozprawy: Rhizopus nigricans i warunki powstawania jego zygospor («Rozprawy Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego AU», Kraków 1906). Od 1912 N. był adiunktem w Stacji Rolniczo-Doświadczalnej Studium Rolniczego UJ. W 1913 odkrył mikroorganizmy halofilne w podziemnych wodach kopalni w Wieliczce. W czasie I wojny światowej jako poddany austriacki został internowany na Białorusi, po zwolnieniu pracował w laboratorium bakteriologicznym oraz jako nauczyciel w polskim gimnazjum w Witebsku. W 1918 wrócił do Krakowa, gdzie pracował na UJ i przygotowywał się do habilitacji (1919). W tymże roku został powołany na zastępcę profesora botaniki na wydziale filozoficznym Uniw. Poznańskiego, gdzie w 1920 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1923 zwyczajnym w Katedrze Botaniki Ogólnej i Fitopatologii na wydziale rolniczo-leśnym. Kontynuował studia hydrobiologiczne, badał mikroflorę tatrzańskich źródeł podreglowych (Mikroflora źródeł podreglowych, „Kosmos” 1922, R. 47) oraz fitoplankton Morza Bałtyckiego. Od 1924 zajmował się obok botaniki badaniami historyczno-heraldycznymi, m.in. prowadząc badania w Morskim Laboratorium Rybackim w Helu, zainteresował się znakami (merkami) umieszczanymi na sprzęcie rybackim.

N. opublikował w różnych językach ponad 50 prac naukowych z mykologii, bakteriologii, algologii, anatomii roślin i heraldyki. Odkrył zjawisko hemihomotallizmu w procesie płciowego rozmnażania się pleśniaków (État actuel des recherches sur les phénomènes de la sexualité des Mucorinées, „Revue Générale de Botanique”1920, vol. 32), odkrył i opisał nowe, nieznane gatunki grzybów, głównie pasożytów roślin, a także osobliwy koprofilny gatunek Wawelia regia, będący przedstawicielem nowego dla nauki rodzaju i nowej podrodziny. M. jest autorem zestawienia znanych do jego czasu grzybów rdzawnikowych terenów zaboru austriackiego Prodromus Uredinearum Galiciae et Bucovinae (1911) oraz do dziś cytowanego zestawienia Śluzowce i grzyby Galicyi i Bukowiny (1914).

N. był członkiem Komisji Fizjograficznej AU w Krakowie (od 1909), TPN w Poznaniu i Polskiego Tow. Botanicznego. Był związany z polskim zborem ewangelicko-augsburskim w Poznaniu, kuratorem Stow. Polskiej Akademickiej Młodzieży Ewangelickiej.

Syn N. z Anielą z domu Kastory (biologiem), Leszek, został docentem medycyny na AWF w Warszawie.

PSB (A. Dzięczkowski); SBP (K. Stecki).

P. Köhler: Botanika w Towarzystwie Naukowym Krakowskim, Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Umiejętności (1815–1952), Kraków 2002; K. Stecki: Bolesław Namysłowski jako botanik, Wielkopolski słownik biograficzny, Poznań 1983 (A. Dzięczkowski);„Wszechświat” 1931, nr 3.

Beata Wysokińska

Opcje strony

do góry