Zalcwasser Zygmunt
ZALCWASSER Zygmunt (18 VI 1898, Warszawa – VIII 1943, Treblinka), matematyk, logik, przedstawiciel warszawskiej szkoły matematycznej; syn Adolfa i Salomei z domu Karaś.
W 1916, po ukończeniu VII Gimnazjum Warszawskiego, rozpoczął studia matematyczne na wydz. matematyczno-przyrodniczym UW. Dyplom magistra filozofii uzyskał w 1927 na podstawie pracy Zastosowanie metody mnożenia szeregów trygonometrycznych do konstrukcji osobliwości Lebesgue’a. W rok po magisterium w 1928 zdobył stopień doktora, na podstawie pracy O osobliwościach funkcji ciągłych zmiennej rzeczywistej (promotorem był W. Sierpiński), a w 1929 habilitację. W 1927 podjął pracę w Wolnej Wszechnicy Polskiej, gdzie od 1933 był na stanowisku profesora. Po utworzeniu przez okupantów niemieckich getta warszawskiego, został w nim osadzony, skąd wywieziono go w VIII 1943 do obozu zagłady w Treblince, gdzie został zamordowany.
Specjalizował się w teorii mnogości, logice, topologii ogólnej, analizie rzeczywistej oraz funkcjonalnej. Współpracował z A. Rajchmanem, S. Saksem i A. Zygmundem w badaniach nad funkcjami analitycznymi i szeregami trygonometrycznymi. Wprowadził pojęcie „rangi” (ranga Zalcwassera), służące do pomiaru jednostajnej zbieżności ciągów funkcji ciągłych na przedziale jednostkowym. Miał znaczny wkład w rozwój topologii deskryptywnej. Kolejnym pojęciem związanym z jego nazwiskiem są funkcje Zalcwassera (funkcje nigdziemonotoniczne i różniczkowalne).
Duda; SBMP (Z. Pawlikowska-Brożek).
A. Zalcwasser: Sur une propriété du champ des fonctions continues, „Studia Mathematica” 2 (1930), s. 63–67.
Wiesław Wójcik